Çukulata

Sunday, November 01, 2009

Siz bu satırları okurken ben bu satırları çoktan yazmış olacağım. Ayrıca isimlerinizin baş harflerinden duble SOS çıktığının farkında mısınız?

Büyük abla S., küçük abla S., büyük yeğen O., ortanca yeğen S. ve küçük yeğen S.'nin evde yarattığı cümbüş, gark olunan neş'eler, bi saniyede bulanıverdiğim huzur ve sayir bu sabah itibariyle sona erdi. Ben yine mutsuzum (bu defa özel bi nedenim var o ayrı). Ben yine SOS veriyorum. Çıkrıkçılar Yokuşu'nun hiçbi zaman bu kadar sevilesi olmadığını düşünüyorum. Ablalarım en az benim kadar/ belki de benden daha delimsi olduğu için seviniyorum. Yeğenlerim büyüdükçe, ki küçülüp cebime girebilirler artık, onlar için heyecanlara kapılıyor kendim için üzülüyorum. İple çekebileceğim belirli gün ve haftalar olsun istiyorum. Yerimde duramıyorum. Zamansız ve şuursuz ergen triplerine girebiliyorum. Durup durup gölgeme kışt! diyorum. Dengesiz ilham perilerim kaçtığı için adam gibi bi'şey yazamıyorum. Yazamayınca huzursuzlanıyorum. Gidip şokella kaşıklayayım en iyisi.

1 bows:

divina said...

ama tadelle :/ bu haftaiçi bir ara geliyorsunuz beyefendi. unutmayınız. çarşamba'ydı yanlış hatırlamıyorsam.