Uzun zamandır kimseye o. çocuğu demediğimi farkettim bugün. Bu ayıkmayı sağlayan cümleyi de örnek olarak şöyle gösterebiliriz;
Apo'yu, içinde bulunduğu psikolojik çöküntüden kurtarabilmek adına ud falan yapımıyla nasıl icra edileceği öğretilecekmiş; üstüne bir de yabancı dil öğrenebilecekmiş. Adama insan muamelesi yapıyo orospu çocukları, bırakın sürünsün.
Geçen akşam Meşrutiyet durağına giderken de bi yayayla sürücü arasında geçen kavganın şu kadarına şahit olup kahkahalara boğuldum:
yaya: evet sana söylüyorum orospu çocuğu!
adam: (10-15 saniye bekleyip ne diyeceğini düşündükten sonra) orospu çocuğu olduğumu nerden biliyosun sen de mi orospusun??
şimdi, adam burda nasıl dingildek bi laf ettiğinin farkında değil muhtemelen (bkz. sen de mi?). açılımı da ancak ve ancak şöyle yapılabilir; "evet, annem orospu da sen onu nerden tanıyosun anlamadım. beraber mi çalışıyosunuz yoksa?". şaka gibi.
Son olarak, geçenlerde haftasonunda hangi filmi izlediğini sorduğum öğrencimin O Children demesi üzerine hangi filmden bahsettiğini 1-2 dakika anlayamamam ve anladıktan sonra verdiğim tepki kariyerime altın harflerle işlenmiş bulundu;
ha! orospu çocuklarını diyosun. e ne diye çeviriyosun ki adını, orospu çocukları işte..!
Subscribe to:
Posts (Atom)