the.some

Yine gecenin sabaha kaçan bir körü herkesin hosur hosur uyuduğu dakikalarda gayet şükela bir kimse olup çıkmıştır sevgili DeSalvo. Sebebi bilinmemektedir, lakin çok eğlenmektedir kendi çerçevesinde. Hayat kurtaran cinsinden sayılan bu bilgileri diğer sevgili kimselerle paylaşmak ise her ne kadar lüzümsuz gibi görünse de, aslında fevkalade lüzümludur, öyle uygun görülmüştür. Peki bıkmadan ve de usanmadan edilgen çatılı eylemleri tercih etmesinin bir nedeni var mıdır acaba? O da bilinmemektedir. Hem zaten tercih diye bir şey de yoktur, hatırlatılır. Eylemlerin ettirgen soyuna geçmeden bu gidişe haykırarak bir "dur!" demek istemektedir, ancak tıkır-yazar (bkz. kılavye şeysi) buna müsaaade etmemekle birlikte "bak ben sana şimdi bir şeyler yazdırttırırım görürsün şarap çanağımı!" diyerek utanmadan tehdit etmektedir bir de. Kepazeliktir aslında yaptığı, farkında değildir. Gerilimlerin panik atağa dönüştüğü anlarda, -literally- nefesi kesildiğinde de "aslen" yapması gerekenlerin farkında değildir zaten. Bakınız bu defa da tıkır-yazar ile bütünleşiverdi bünye. Alt kavramların ana kavramı oluşturduğu gibi, alt benlikler de şahsın bizzat kendini oluşturmaktadır aslında. Konudan konuya atlayınca yazılanların pek bir anlamı kalmıyor olabilir, evet; lakin anlaması gerekenler ziyadesiyle anlayacaktır zaten DeSalvo kişisinin ne dediğini. Hem mesaj kaygısı da taşımamalıdır kimseler. Her şeyi "crystal clear" yazacak olduktan sonra yapılan eylemin "Dear diary, .. Yours sincerely." birlikteliğinden ne farkı kalır sorarım!

"bana kalpin kadar temis bu sayfayı ayırdığın için şok teşekkür ederim,
umarım hayatın boyunça mutluluk peşini hiç bırakmas.
ve pek tabii her şey gönlünçe olsun.
seni şok seven arkadaşın ben."

ama bu şey günlüğe yazılmoordu ki! hmm, neyse artık, yeni ufuklar açmış olduk kendimize. azalım, coşalım, rengarenk olalım, kendimizden geçelim, haydi bakalım;

yolilayihhuuuh yuffilayyiiyeaaa

,