Windfall

#1. Ne damardan nağme isteyen kulaklar ne de birbirini kesen adi gözler umurumda olmadı bu gece. Düşündüğüm tek şey davulla basın uyumuydu sanki.

#2. Her adım, her kalp atışı ve alınan her nefes bu uyum gibi. Adımları yavaşlatan, kalbimi titreten, nefesimde eriyen kar taneleri de hiç duyulmayan şarkı sözleri.

#3. Düz yazının ritmi kaçırmama neden olmasından korkuyorum, bu yüzdendir parça parça yazışım.

#Son. Günler sonra aynı melodiyi hatırlayabilmeyi umuyorum. Ritm aynı kalacak ama sözler karışırsa bakınız kepazeliğe!

^Böyle de bozarım tüm blog ruhunu, budur işte, kafamı toparlayamıyorum. Her zaman akışkan olamaz ya insan dediğin..hele ki ben!

night,