illusions, delusions and back to illusions again

çevremizdeki "kavramları" algılayış şeklimiz gerçeklik dediğimiz tanımlanması mümkün olmayan, ruh karartan, yeri geldiğinde kafa kırdıran ama her defasında karşımıza geçip zavallı halimize kıs kıs gülen lanet "şey"i oluşturur. peki gerçeklik, olmasını istediğimiz düşünce/hayal/fantezilerin bir birikimimidir yoksa sadece öyle mi görünmek ister? ya da hayallerimizle fantezilerimizi ayırt etmenin bir ölçütü varmıdır? ya da aşk bir hayalmidir? yoksa kendini bilmez fantezilerin her şeyi altüst etmek için girdiği sittin kılıktan birimidir?

tüm bu soruları sormanın bi amacı olmalı.
neyin ne olduğunu ben de bilmiyorum korkarım.

[some people are bound to live with depression -or however you'd want to call that blood-sucking feeling-, that's how they do enjoy living. does that make sense at all!? to me, not really! then again how would i explain the effing fact that a single song could get me six feet down-under-ground and -likewise- make me wonder the pointless answers to those pretty lame-ish questions? THAT, i still do NOT know. one day, hopefully..]

code-mixing/-switching böyle bi şey işte sevgili wykka. kimi zaman kaçıp gitmek istediğin bi yerde sokuverirsin araya, sadece anlaması gereken insanlar anlar, bazen de "asıl" şahıs(lar) her şeyden bi'haber... . yaşayıp gider.

devreleri yakmadan,

too far gone
.

[woot! i rhymed :P]