Unreal Present

Tuesday, March 03, 2009

şimdi böyle hayatımın herhangi bi döneminde yaptığım herhangi hiçbi şeyden pişmanlık duymuyorum, hem geçmişime takılıp yaşayamam triplerine falan sokup sokup çıkarmak niyetinde değilim kendimi, zira şurada girip açılmamış bi şemsiye var hala. bkz. i regret having been me back in the day. şu an hezeyanlar içindeyim ya o yüzden bu kadar sert konuşuyorum. yoksa az sonra yine dünyanın en mutlu insanı olup renkli hülyalarda boğacağım kendimi.

boğmak demişken, istediğim insanlara elektrikli tasma takabilmek istiyorum. uyuz olduğun anda bas düğmeye eleman ters dönsün, yuvarlansın falan. çok hoş.

last shot tabir ettiğimiz hadiseyi de bundan sonra sadece ve sadece alkollü içecekler için kullanmaya karar verdim. dün ales ve kpds bağlamlarında konusu geçince içim cızladı ve hatta miğdeme kramp girdi. ortaokuldan sonra ilk kez matematikten özel ders almaya gereksinmem olabilir, bu da renkli hülyalarıma mani olmakla birlikte sosyal çevreme "ill-alala" dedirtebilir, sürekli olasılıklar üzerine konuşmak kendimi sinir edebilir... .

şu tasmayı önce kendimde mi kullansam!?

0 bows: